معرفی نسخهٔ جدید GEOVIA Whittle ۲۰۲۶

 

چه چیزهایی تغییر کرده، چرا مهم است، و دقیقاً در عمل چه کمکی می‌کند؟

 

خلاصهٔ مدیریتی

نسخهٔ ۲۰۲۶ سه پیام روشن دارد:

1. استانداردسازی تبادل داده با پشتیبانی ورودی (OMF ۲.۰) و خروجی مستقیم (.MDL سورپک)؛
2. ساده‌سازی اجرا و مقیاس‌پذیری با حذف موتورهای ۳۲‌بیتی و اجرای دسته‌ای از راه خط فرمان (Command Line)؛
3. پایداری محاسبات اقتصادی با توصیهٔ فنی برای ورودی‌های مرزی در (Value Mode).

خلاصهٔ اثر: زمان آماده‌سازی سناریوها کم‌تر، ریسک ناسازگاری داده پایین‌تر، و تصمیم‌سازی اقتصادی روزانه حرفه‌ای‌تر و چابک‌تر.

 

تغییرات کلیدی—نگاه راهبردی و فنی

۱) ورودی مستقیم مدل بلوکی با OMF ۲.۰

Whittle اکنون مدل‌های بلوکی را با (Open Mining Format 2.0) می‌پذیرد. این یعنی خروج از «جزیره‌های فرمت» و عبور از زنجیره‌های تبدیل شکننده.

نفع عملی:

• حذف اسکریپت‌های واسط پرریسک؛
• یکپارچگی واقعی تیم زمین‌شناسی–برنامه‌ریزی؛
• اثربخشی در سناریونویسی سریع (از قیمت‌های چندگانه تا بازی با نرخ بازیابی و هزینه).

نکتهٔ اجرایی: پیش از Import، فرهنگ‌واژهٔ ویژگی‌ها را یکسان کنید (نام‌گذاری یکنواخت برای grade, density, rock_type, recoveries، واحدها، مقیاس مختصات و نوع Null).

 

۲) خروجی مدل بلوکی و پوسته‌ها به Surpac (.MDL)

خروجی مستقیم (.MDL) از گره‌های Block Model و Pit Shells، تحویل به تیم‌های سورپک‌محور را شسته‌رفته می‌کند.

نفع عملی:

• گزارش‌سازی، ترسیم و کنترل کیفیت در Surpac بدون رفت‌وبرگشت فرمت؛
• کاهش کژدیسی هندسی و افت ویژگی‌ها هنگام تبادل.

نکتهٔ اجرایی: پس از Export، یک چک سریع انجام دهید: شمار بلوک‌ها، بازه‌های مختصات، آمار توصیفی عیار/دانسیته، و پیوستگی توپولوژیک پوسته‌ها.

 

۳) مجوزدهی ساده با DSLS (خداحافظ دانگل)

مدیریت مجوزها فقط از مسیر DSLS انجام می‌شود. دانگل‌ها و سازوکارهای قدیمی کنار گذاشته شده‌اند.

نفع عملی:

• مدیریت یکپارچهٔ مجوزها در سطح سازمان؛
• انعطاف در تخصیص شناور؛
• کاهش ریسک ازکارافتادگی سخت‌افزار.

 

۴) فقط ۶۴‌بیتی + اجرای دسته‌ای از راه خط فرمان

موتور ۳۲‌بیتی و Command Centre قدیمی کنار رفته‌اند. همهٔ اتوماسیون‌ها از Command Line انجام می‌شود.

نفع عملی:

• استفادهٔ کامل از حافظه برای مدل‌های بزرگ؛
• اجرای شبانهٔ سناریوها، لاگ‌گیری استاندارد و CI/CD معدن (به‌روزرسانی خودکار خروجی‌ها برای جلسهٔ صبح).

نکتهٔ اجرایی: مسیرها و نام سناریوها را «استاندارد» کنید. خروجی هر سناریو را در پوشه‌ای با برچسب زمانی قرار دهید تا مقایسه‌ها و آرشیو ساده شود.

 

۵) پایداری محاسبات در Value Mode

اگر در (Value Mode) به Reference Mining Cost بسیار کم نیاز دارید، به‌جای صفر مطلق از یک اپسیلون کوچک استفاده کنید (مثلاً ۰.۰۰۰۱).

نفع عملی:

• حذف نوسانات عددی و رفتارهای مرزی غیرواقعی؛
• حفظ همگرایی و یکنواختی نتایج حساسیت‌ها.

 

این تغییرات دقیقاً کجا به درد می‌خورند؟

سناریو ۱ — بازار پرنوسان و هجوم سناریوها

مسئله: قیمت‌ها بالا و پایین می‌شود و سرمایه‌گذار «نقشهٔ حساسیت» می‌خواهد.

کار با نسخهٔ جدید: با محیط ۶۴-بیتی (64-bit) و اجرای خط فرمان (Command Line) یک شبکهٔ سناریویی بساز: ۵ سطح قیمت (Price Deck) × ۴ سطح هزینه (Cost Set) × ۳ سطح ریکاوری (Recovery) ⇒ حدود ۶۰ سناریو شبانه. ورودی مدل را مستقیم از  OMF 2.0 می‌خوانی و خروجی پوسته/مدل را برای نقشه‌سازی به .MDL Surpac می‌دهی.

خروجی ملموس: منحنی ارزش فعلی خالص (NPV Curve) و Reference Pit Shell Table، به‌همراه عیار حد بهینه (Optimal Cut-off Grade).

KPI: کاهش چرخهٔ تحلیل از «۳ روز دستی» به «۱ شب اتوماتیک»؛ پوشش ≥ ٪۹۵ از عدم‌قطعیت.

 

سناریو ۲ — عیار حد پویا و انباشتگاه انتخابی برای پولِ زودهنگام

مسئله: پروژهٔ طلا–مس، هدف: کِشیدن جریان نقد (Cash Pull-Forward) به سال‌های نخست.

کار با نسخهٔ جدید: در ویتل، عیار حد پویا (Dynamic Cut-off) و سیاست انباشتگاه (Stockpiling Policy) را با قیود معدن–حمل–کارخانه پارامتریک کن و با Batch چند سیاست را هم‌زمان بسنج.

خروجی ملموس: بهبود ارزش فعلی خالص (NPV) در ۵ سال اول حدود ٪۷–٪۱۲ بدون افت تناژ کل؛ خوراک کارخانه از نظر عیار (Grade) هوشمند می‌شود.

KPI: رشد NPV۵، کاهش هزینهٔ تمام‌شده هر اُنس (AISC)، یکنواختی نرخ و عیار خوراک (Grade–Throughput Stability).

 

سناریو ۳ — انتخاب مسیر فرآوری در ذخایر چنددامنه‌ای

مسئله: هم‌زمانی دامنهٔ اکسیدی/سولفیدی یا جریمهٔ سیلیس/فسفر (Si/P Penalties).

کار با نسخهٔ جدید: برای هر مسیر فرآوری (Processing Route) یک بستهٔ پارامتر ریکاوری/هزینه (Recovery/OPEX–CAPEX) بساز؛ ماتریس سناریوها را شبانه اجرا کن.

خروجی ملموس: قاعدهٔ سوییچ (Routing Rule): مثلاً «اگر SiO₂ ≤ ۴.۵٪ و Fe ≥ ۵۸٪ ⇒ مسیر A؛ در غیر این‌صورت ⇒ مسیر B».

KPI: افت هزینهٔ محصول (Unit Cost) حدود ٪۵–٪۱۰؛ کاهش جریمه‌ها (Penalties) به میزان ۲–۴ دلار/تُن.

 

سناریو ۴ — مهار جریمه‌ها با اختلاط هوشمند

مسئله: قرارداد فروش با سقف P و SiO₂.

کار با نسخهٔ جدید: قیود اختلاط (Blending Constraints) را روی خوراک ماهانه اعمال کن (میانگین P ≤ ۰.۰۸٪، SiO₂ ≤ ۵.۰٪). سناریوها را Batch اجرا کن تا بهترین فازبندی (Phase Design) و بازیابی از انباشت (Stockpile Reclaim) را بیابی.

خروجی ملموس: نمودار «جریمهٔ ماهانه (Monthly Penalty)» از قلهٔ ۳–۴ دلار/تُن به زیر ۱ دلار/تُن سقوط می‌کند.

KPI: کاهش مجموع جریمهٔ سالانه ≥ ٪۴۰؛ رعایت کیفیت قراردادی در ≥ ٪۹۰ ماه‌ها.

 

سناریو ۵ — پیش‌برداشت و فازبندی واقع‌بینانه

مسئله: پیش‌برداشت (Pre-strip) زیاد و پرش نسبت باطله‌برداری (Stripping Ratio, SR) بین پوسته‌ها.

کار با نسخهٔ جدید: در حالت ارزش (Value Mode)، به‌جای هزینهٔ استخراج مرجع = صفر (Reference Mining Cost = 0) یک اپسیلون بسیار کوچک (مثلاً ۰.۰۰۰۱) بگذار تا پایداری عددی حفظ شود؛ سپس پوسته‌ها را بازبهینه‌سازی کن.

خروجی ملموس: پوسته‌های هموارتر، حذف پرش‌های غیرمنطقی در SR، و فازبندی (Phasing) قابل‌اجرا برای راه‌های دسترسی (Ramps) و حفاری و آتشکاری (Drill & Blast).

KPI: کاهش واریانس SR بین پوسته‌های متوالی ≥ ٪۲۰؛ کاهش دفعات «بازطراحی فاز».

 

سناریو ۶ — دو‌دلیجنس سریع (M&A Due Diligence)

مسئله: مدل بلوکی از پیمانکار با ابزار متفاوت.

کار با نسخهٔ جدید: دریافت مستقیم OMF ۲.۰؛ اجرای سه کیس پایه/خوش‌بینانه/بدبینانه (Base/Opt/Con) به‌صورت Batch؛ تحویل هندسه و ویژگی‌ها برای کنترل در نرم‌افزارهای پایین‌دست با .MDL.

خروجی ملموس: سه کیس اقتصادی استاندارد (NPV/IRR/Payback) ظرف ۴۸ ساعت.

KPI: کاهش زمان First-pass Valuation از «۱ هفته» به «۲ روز»؛ افزایش اطمینان تیم فنی–مالی.

 

سناریو ۷ — برنامهٔ تولید با قیود ESG/عملیاتی

مسئله: سقف سالانهٔ باطله‌برداری یا الزام پایداری دیواره.

کار با نسخهٔ جدید: قید Waste/y Cap و حداقل عرض رَمپ (Ramp Width) را پارامتریک کن و ترکیب‌های قید را شبانه بسنج.

خروجی ملموس: برنامه‌ای که بین NPV و رعایت قیدها تعادل ایجاد می‌کند (مثلاً افت NPV فقط ٪۳ در برابر ریسک صفر).

KPI: ΔNPV به‌عنوان «هزینهٔ رعایت قید»، و ٪ سال‌های بدون تخلف (Compliance Rate)—هدف ٪۱۰۰.

 

سناریو ۸ — تحویل بی‌واسطه به اجرا

مسئله: تیم نقشه‌برداری/عملیات باید لبهٔ پیت (Pit Crest/Toe)، پله‌ها (Benches) و بلوک‌های آتشکاری (D&B Blocks) را سریع آپدیت کند.

کار با نسخهٔ جدید: خروجی مستقیم .MDL از Pit Shells و مدل بلوکی (Block Model) ← بارگذاری در ابزار پایین‌دست ← تولید نقشه‌های اجرایی هفتهٔ بعد.

خروجی ملموس: حذف رفت‌وبرگشت فرمت و کاهش خطای هندسی تکرارشونده.

KPI: کاهش «زمان از تصمیم تا نقشهٔ اجرا» از ۵ روز به ۲ روز.

 

نکات عملکردی و اجرایی

• ذخیره‌ساز SSD برای دایرکتوری‌های موقت/خروجی انتخاب کنید.
• نام‌گذاری نسخه‌دار برای سناریوها (مثلاً RF_۰.۷۵–CostSet_B–Rec_V3).
• لاگ‌گیری استاندارد: زمان شروع/پایان، پارامترهای کلیدی، مسیر خروجی.
• تمایز صریح واحدها: درصد، گرم بر تن، تن بر مترمکعب—همه‌جا یکنواخت و مستند.

 

خطاهای متداول و راه‌حل کوتاه

• شکست Import به‌دلیل Null/واحد نامشخص: پیش‌پردازش OMF، پاکسازی Null، برچسب واحد.
• پوسته‌های پرنویز یا ناهمگن: بازبینی هزینه‌ها/بازیابی‌ها، اپسیلون در Value Mode، تست حساسیت روی چند مجموعهٔ هزینه.
• ناسازگاری پس از Export: بازبینی نگاشت ویژگی‌ها؛ یکسان‌سازی دستگاه مختصات؛ اجرای چک چهارگانه.

 

پرسش‌های پرتکرار (FAQ)

– آیا هنوز می‌توان از نسخه ۳۲‌بیتی استفاده کرد؟

خیر؛ محیط ۶۴‌بیتی الزامی است تا از حافظهٔ درشت‌مقیاس و پایداری اجرا بهره ببرید.

– اگر حتماً باید Reference Mining Cost صفر باشد چه؟

صفر مطلق توصیه نمی‌شود؛ از اپسیلون بسیار کوچک (مثلاً ۰.۰۰۰۱) استفاده کنید تا پایداری محاسبات حفظ شود.

– کدام فرمت برای تحویل به تیم نقشه‌کشی پیشنهاد می‌شود؟

برای زنجیرهٔ سورپک، .MDL خروجی تمیز و استاندارد می‌دهد؛ پس از آن چک QA/QC را فراموش نکنید.

 

جمع‌بندی

Whittle ۲۰۲۶ دقیقاً در سه جبهه به شما مزیت می‌دهد: تبادل دادهٔ استاندارد (OMF ۲.۰ / .MDL)، مقیاس‌پذیری و اتوماسیون واقعی (۶۴‌بیتی + خط فرمان)، و پایداری محاسبات اقتصادی. برآیند این سه، سناریونویسی سریع‌تر، کاهش ریسک انتقال داده، و ارتقای اعتماد به نتایج اقتصادی است—همان چیزی که در تصمیم‌های میلیاردی معدن‌کاری، تفاوت ایجاد می‌کند.